Λίγα λόγια για την ταινία:
Το Final Destination Bloodlines (Βλέπω το θάνατο σου 6: Δεσμοί αίματος) είναι μια αμερικανική υπερφυσική ταινία τρόμου του 2025 σε σκηνοθεσία Zach Lipovsky και Adam Stein, σε σενάριο των Guy Busick, Lori Evans Taylor και Jon Watts. Είναι η έκτη συνέχεια της σειράς ταινιών Final Destination. Στην ταινία η βασική πρωταγωνίστρια είναι η Kaitlyn Santa Juana (Stefani Reyes), μια φοιτήτρια που κληρονομεί οράματα ενός προηγούμενου προαισθήματος της γιαγιά της και προειδοποιείται ότι ο Θάνατος έρχεται για την οικογένειά της. Στο υπόλοιπο καστ ο Teo Briones (Charlie Reyes), Richard Harmon (Erik), Owen Patrick Joyner (Bobby), Anna Lore (Julia), Brec Bassinger (Iris 1960’s), Gabrielle Rose (Iris Present Day), Rya Kihlstedt (Darlene Campbell) και ο πρόσφατα εκλιπόντας Tony Todd στον ρόλο του William John Bludworth.
Το Final Destination Bloodlines κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Warner Bros. Pictures στις 16 Μαΐου 2025. Η ταινία έλαβε γενικά θετικές κριτικές από τους κριτικούς και έχει αποφέρει 277,4 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, καθιστώντας την την ταινία με τις περισσότερες κριτικές και τις υψηλότερες εισπράξεις στο franchise, και την ένατη ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις του 2025.
Πλοκή – Περίληψη:
Σε ένα καταστρεπτικό γεγονός του 1968 στον πύργο SkyView, μια νεαρή γυναίκα η Iris (Brec Bassinger) αποτρέπει την κατάρρευση του πολυώροφου κτηρίου (πύργος–εστιατόριο), σώζοντας τη ζωή δεκάδων ανθρώπων με την έγκαιρη προειδοποίηση της. Η Iris “διαβάζει” το μέλλον χαλώντας τα σχέδια του “θανάτου”. Δεκαετίες αργότερα η εγγονή της Stefani Reyes (Kaitlyn Santa Juana), φοιτήτρια πανεπιστημίου, αρχίζει να βλέπει διαδοχικά οράματα και εφιάλτες από την τραγωδία στο SkyView – μια κληρονομική σύνδεση με το παρελθόν της γιαγιάς της Iris (Gabrielle Rose) που την οδηγεί πίσω στην οικογενειακή της προσπαθώντας να τους προειδοποιήσει ότι ο θάνατος τους κυνηγά. Ο θάνατος αφού βρήκε τρόπο να ξεκληρίσει όλους τους παραβρισκόμενους του πύργου, ακολουθεί την “οχυρωμένη” Iris, που απομακρύνθηκε από την οικογένεια της, με το γενικολογικό της δέντρο να βρίσκεται στον στόχο του θανάτου με συγκεκριμένης αριθμητική σειρά. Δεν αποτελεί “Τύχη” αποτελεί τη διαδοχή της σχέσης αίματος που βάση της ανατροπής της ισορροπίας που συνέβη τότε. Αυτό σημαίνει ότι μια σειρά τραυματικών ατυχημάτων πλήττει τις τωρινές γενιές μέχρι να αποκατασταθεί η “κανονική” σειρά των γεγονότων.
Η πρωταγωνίστρια Stefani Reyes (Kaitlyn Santa Juana) προσπαθεί με κάθε μέσο να αντιστρέψει αυτή την καταστροφή σώζοντας αυτή και την οικογένεια της, αναζητώντας αρχέγονες μεθόδους που εμφανίστηκαν στις προηγούμενες συνέχειες της σειράς ταινιών προσπαθώντας να ξεγελάσει τον “θάνατο“. Όμως όσο η οικογενειακή αλληλουχία ξετυλίγεται, το βάρος των γεγονότων του παρελθόντος γίνεται όλο και πιο ασφυκτικό, με τους θανάτους οικείων της να είναι αναπόφευκτες, προσπαθώντας να σπάσει τον κύκλο αυτής της κατάρας.
Αγαπημένη σκηνή στην ταινία:
Ο πρόσφατα νικημένος από τον καρκίνο Tony Todd (1954-2024), στον ρόλο του William John Bludworth (του μικρού παιδιού που έσωσε η Iris), ξέροντας ότι το τέλος του πλησιάζει μας προτρέπει να ζήσουμε την ζωή στο κάθε δευτερόλεπτο. Η ζωή είναι πολύτιμη… είναι τα λόγια του Bludworth με τον Todd να “χαιρετά” το κοινό του στο ταξίδι στην αιωνιότητα. Ο Bludworth και ο Tony Todd πάσχουν από καρκίνο τελευταίου σταδίου. Σε ευχαριστούμε Tony.
Η φωτογραφία όλου του καστ με τον Tony Todd
Τι μας άρεσε:
Τι δεν μας άρεσε:
Final Destination: Bloodlines (2025) γενική γνώμη:
Ήταν αρχές του εικοστού αιώνα (2000) όταν πρωτοβγήκε η ταινία Βλέπω το θάνατό σου (Final Destination). Η σεναριακή κεντρική ιδέα του fransise αποτελεί για πολλούς μια από τις καλύτερες των τελευταίων δεκαετιών. Η αλληλουχία των θανάτων σε συνδυασμό με την πρόβλεψη ενός προδιαγεγραμμένου ατυχήματος, με τον θάνατο να παραμονεύει να τελειώσει ότι άφησε πίσω. Ακολούθησαν αρκετές ταινίες με όχι και τόση απήχηση με τις δύο πρώτες να αποτελούν τις καλύτερες του είδους.
Μετά από 14 χρόνια απουσίας, η επιστροφή του «Final Destination» έρχεται φορτωμένη με νοσταλγία, αιματοβαμμένες προσδοκίες και μια νέα προσέγγιση που επιχειρεί να δώσει βάθος σε μια κατά βάση “Splatter” ιδέα. Το «Bloodlines» φέρνει μαζί του όχι μόνο θεαματικούς, περίτεχνους θανάτους, αλλά και μια φρέσκια οικογενειακή αφήγηση που προσπαθεί να δώσει “ψυχή” στη μυθολογία της Μοίρας. Η ταινία παίζει έξυπνα με το DNA του franchise: δημιουργεί σασπένς μέσα από απλά αντικείμενα (ένα καλώδιο, ένα ποτήρι, ένα σκουπιδοφάγο), χτίζοντας μια αίσθηση “καθημερινού τρόμου” που πάντα χαρακτήριζε τη σειρά. Ταυτόχρονα εμβαθύνει στην κληρονομικότητα του θανάτου με μια ενδιαφέρουσα αλλά άνιση προσπάθεια των ηρώων.
Σκηνοθετικά διακρίνεται για την μοντέρνα λάμψη της, το γρήγορο μοντάζ, και τις σκηνές που προσφέρουν σοκ αλλά και κρυφό χιούμορ. Παρά ταύτα η ένταση διακόπτεται πολλές φορές από υπερβολικά CGI εφέ ή τις ελαφρώς “καρτουνίστικες” λύσεις που θυμίζουν περισσότερο μαύρη κωμωδία παρά καθαρό τρόμο. Η βασική πρωταγωνίστρια κουβαλά επαρκώς το βάρος της ιστορίας, χωρίς όμως να αφήνει ισχυρό συναισθηματικό αποτύπωμα με την επιστροφή του Tony Todd να δίνει νοσταλγία και συμβολικό βάρος στην ταινία. Ναι, εάν είσαι φαν της σειράς ή του είδους δεν έχεις λόγο να μην την δεις και σίγουρα δεν θα σε κουράσει.
Η προσωπική μου Βαθμολογία:
